Wat houd de ziekte in:
Deze ziekte komt steeds vaker voor. Het gehele maagdarmkanaal kan bij deze ziekte betrokken zijn. In bepaalde gedeelten is de wand van binnen naar buiten geheel ontstoken. Dit komt het meest voor in het laatste gedeelte van de dunne darm, het eerste gedeelte van de dikke darm en het gebied rond de anus. Vanuit ontstekingen kunnen fistels worden gevormd naar de omgeving. De oorzaak van de ziekte van Crohn is nog niet geheel bekend. Verschillende factoren spelen  een rol  in het ontstaan van de ziekte. In elk geval is er sprake van een sterke reactie van het afweersysteem. Voor de definitieve diagnose moet uit een ziek darmgedeelte een biopt worden genomen.

• Biopt: bij een biopt word een klein stukje weefsel genomen

Symptomen:
– buikpijn vooral rechts onderin
– diarree
– gewichtsverlies (door de verstoorde darmfunctie)
– bloedarmoede (in verband met de verminderde opname van vitamine B12 en foliumzuur)

Leven met de ziekte
Er zijn tijdens de ziekte van Crohn rustige periodes (remissie), waarin er weinig klachten zijn, maar blijf wel alert op alarmsignalen. Zorg voor voldoende ontspanning. Wees alert op mogelijke signalen van een opvlamming, bijvoorbeeld bloedverlies, dunnere ontlasting, pijn op een bepaalde plek of last van gewrichten. Een keer wat dunnere ontlasting of een keer wat bloedverlies is niet erg. Het verloop van de ziekte van Crohn is vaak grillig. Rustige periodes worden afgewisseld door opvlammingen. Bij zo’n opvlamming ontstaan er in korte tijd veel ontstekingen in de darm. Er zijn verschillende factoren die een ziekteaanval of opvlamming kunnen uitlokken. Om een opvlamming te voorkomen is het belangrijk dat je zo gezond en regelmatig mogelijk leeft, eet en drinkt. Voldoende nachtrust, vermijden van stress, regelmatig bewegen, niet roken en een gezond en gevarieerd voedingspatroon spelen hierbij een belangrijke rol.
Meestal is een speciaal dieet niet nodig voor mensen met een chronische darmontsteking. Er kan altijd met een specialist of diëtist worden besproken of er eventueel extra vitamines, calcium en of ijzer nodig zijn. Door de ontstekingen en het medicijngebruik is dit soms nodig.

Wat houd de ziekte in:
Bij Colitis Ulcerosa is het slijmvlies van de darm ontstoken en kan bloedverlies veroorzaken. Ook kunnen er zweren (een wondje in het slijmvlies van de darm) ontstaan. Er zijn verschillende factoren die van invloed kunnen zijn op het ontstaan van Colitis Ulcerosa. Factoren die een rol spelen zijn onder andere: het afweersysteem, erfelijkheid, bacteriën in de darm, stress en roken. De ontstekingen bij Colitis Ulcerosa worden niet veroorzaakt  door een infectie met een virus, bacterie of parasiet. Voor de diagnose is een biopt (klein stukje weefsel) van de darm nodig.

Symptomen
– buikpijn
– diarree vaak met slijm/bloedverlies
– verlies van eetlust en vermagering
– koorts

Behandeling
De behandeling bestaat in principe uit medicijnen. De arts kan verschillende soorten medicijnen voorschrijven. Medicijnen kunnen Colitis Ulcerosa niet genezen. De behandeling zorgt meestal wel voor een vermindering van de klachten en het remmen van de ontsteking. Ook kunnen de medicijnen voorkomen dat er nieuwe ontstekingen ontstaan. Sommige mensen zijn door medicijnen zelfs (bijna) klachtenvrij. Meestal is het een kwestie van uitproberen, welk medicijn voor u het beste werkt. In sommige gevallen duurt het een tijdje, voordat het beste medicijn voor u ‘gevonden’ is. Dit komt doordat de werking van de medicijnen per patiënt kan verschillen. Ook de bijwerkingen die kunnen ontstaan verschillen erg per patiënt.
De dosis die de arts voorschrijft, verschilt per patiënt. De ‘activiteit’ van de ziekte speelt hierbij een belangrijke rol. Als de ziekte niet actief is, is een lage onderhoudsdosering soms voldoende. Tijdens een opvlamming kan de arts een hogere dosering of een ander medicijn voorschrijven.

 

[one_full last=”yes” spacing=”yes” center_content=”no” hide_on_mobile=”no” background_color=”” background_image=”” background_repeat=”no-repeat” background_position=”left top” hover_type=”none” link=”” border_position=”all” border_size=”0px” border_color=”” border_style=”” padding=”” margin_top=”” margin_bottom=”” animation_type=”” animation_direction=”” animation_speed=”0.1″ animation_offset=”” class=”” id=””][/one_full][one_full last=”yes” spacing=”yes” center_content=”no” hide_on_mobile=”no” background_color=”” background_image=”” background_repeat=”no-repeat” background_position=”left top” hover_type=”none” link=”” border_position=”all” border_size=”0px” border_color=”” border_style=”” padding=”” margin_top=”” margin_bottom=”” animation_type=”” animation_direction=”” animation_speed=”0.1″ animation_offset=”” class=”” id=””][fusion_tabs design=”classic” layout=”horizontal” justified=”yes” backgroundcolor=”” inactivecolor=”” bordercolor=”#a0d67a” class=”” id=””][fusion_tab title=”Prikkelbare darm syndroom” icon=”fa-stethoscope”]Wat houd de ziekte in
Bij prikkelbare darm syndroom (PDS) heeft iemand regelmatig buikklachten en problemen met de ontlasting. De pijn zit vaak op wisselende plekken in de buik. Hoe klachten van een prikkelbare darm ontstaan is niet duidelijk. Bij sommige mensen reageren de darmen te sterk op prikkels, zoals drukte of spanningen, hier wordt veel onderzoek naar gedaan. PDS lijkt te kunnen ontstaan als gevolg van een darminfectie (voedselvergiftiging.) Verkeerde voeding kan de klachten van PDS verergeren. Meestal geeft een vezelarme of eenzijdige voeding verergering van klachten. Bij sommige mensen met PDS kunnen de klachten juist verergeren door het eten van vezels.

Symptomen:
– buikpijn vaak wisselend in de buik
– opgeblazen gevoel in de buik
– heftige buikkrampen
– obstipatie
– diarree
– winderigheid
– soms bloedverlies en/of slijm bij de ontlasting
– moeheid[/fusion_tab][fusion_tab title=”Oorzaken” icon=”fa-user”]Oorzaken
Meestal word je niet geboren met PDS, maar ontwikkel je het syndroom op latere leeftijd. De precieze oorzaak is nog steeds niet duidelijk, maar waarschijnlijk is er sprake van een combinatie factoren, die bij iedereen weer anders kan zijn.

PDS na een darminfectie
Na een darminfectie kan de darmfunctie verstoord raken.

Stress, angst en een drukke leefstijl
Stress, angst en een drukke leefstijl beïnvloeden de hersen -darm-as, waarschijnlijk is er een verstoorde werking. Mensen met PDS reageren sterker op prikkels waardoor ze meer klachten ervaren. Stress kost veel energie, die vervolgens niet kan worden gebruikt bij de vertering.

Menstruatie
Tijdens de menstruatie kunnen de klachten verergeren.

Erfelijkheid en verstoorde hormoonbalans
Mogelijk spelen erfelijkheid en een verstoorde hormoonbalans bij de spijsvertering een grote rol.[/fusion_tab][fusion_tab title=”Medicijnen” icon=”fa-medkit”]Medicijnen bij PDS
– Psylliumvezels (Metamucil, Volcolon) laten de ontlasting meer water opnemen, het heeft een laxerende werking. De ontlasting wordt zachter en zwelt wat op. Dit stimuleert de stoelgang. Bij verstopping en bij aambeien. De ontlasting komt binnen 2-3 dagen op gang.

– Macrogol (Movicolon) sachet: houdt water in de darm vast, waardoor de ontlasting zachter wordt. Dit stimuleert de stoelgang. De ontlasting komt na 1 tot 2 dagen op gang.

– Lactulosestroop: is een laxeermiddel. Het maakt de ontlasting zachter, waardoor de stoelgang makkelijker gaat. In hoge dosering zorgt het ervoor dat het bloed gezuiverd wordt van ammoniak, als de lever niet goed werkt. De ontlasting komt binnen enkele dagen op gang.
– Klean-Prep/Moviprep (werkzame stof Macrogol): Macrogol houdt water in de darm vast, waardoor de ontlasting zachter wordt. Dit stimuleert de stoelgang. Bij verstopping en om de darm leeg te maken voor een darmonderzoek of operatie (darmspoeling).
– Klysma: is een darmspoeling. Een klysma is het inbrengen van een vloeistof in de darmen via de anus. Een klysma bestaat uit een slang die in de anus wordt ingebracht, met daaraan vast een (knijp)zak en/of een installatie die het inbrengen van de vloeistof controleert. De ontlasting komt binnen 5-10 minuten op gang.
– Magnesiumhydroxide 724 mg tabletten: neutraliseert maagzuur. Het houdt ook water in de darm vast, waardoor de ontlasting zachter wordt. Dit stimuleert de stoelgang. De ontlasting komt binnen 2 tot 8 uur op gang.
– Loperamide: remt de beweging van de darmen. Het word gebruikt bij diarree. Het trekt de anus samen, waardoor je minder aandrang voelt.

– Duspatal (mebeverine): Mebeverine werkt tegen darmkrampen. Het verslapt de spieren van de dikke darm.

– Tempocol: pepermuntolie capsule. Werkt bij buikpijn, lichte darmkrampen en winderigheid.

– Antidepressiva kunnen de PDS klachten verminderen.
– Probiotica: is geen medicijn maar zijn levende kleine organismen oftewel gunstige bacteriën, het herstelt het evenwicht van de darmflora. Hierdoor zijn onze darmen beschermd tegen bacteriën, virussen en andere toxische producten en ontwikkelen wij een beter immuunsysteem. Probiotica werkt niet bij iedereen en moet je dus echt uitproberen. De probiotica van Orthiflor Original is Fodmap geschikt.

[/fusion_tab][fusion_tab title=”Algemene tips/adviezen” icon=”fa-thumbs-o-up”]Algemene tips bij PDS
Eet gezond
Het is voor mensen met PDS belangrijk om volwaardige voeding te nemen. Veel mensen met PDS vermijden bepaalde voedingsmiddelen omdat deze meer klachten geven. Denk bijvoorbeeld aan; kool, paprika, peulvruchten, ui, koolzuur, melkproducten, koffie, suiker, zoetstoffen, vet of citrusvruchten. Een evenwichtig eetpatroon is belangrijk denk hierbij aan minstens drie maaltijden per dag. Ook is het belangrijk voldoende oplosbare vezels uit groente en fruit binnen te krijgen en daarbij voldoende te drinken.

Eet niet teveel
Te veel grote porties eten kan bij iedereen zorgen voor maag- darmklachten en vooral bij mensen met PDS.

Eet langzaam en kauw goed
Wanneer je kauwt, hak je het voedsel in kleinere stukjes en worden verteringsenzymen toegevoegd. Wanneer je te snel kauwt en grote brokken voedsel en lucht doorslikt, moet de spijsvertering harder werken waardoor darmklachten en een opgeblazen gevoel kunnen ontstaan. Kauw minimaal 20 keer op voedsel.

Eet regelmatig
Wacht niet tot je ontzettende trek hebt: dit kan ervoor zorgen dat je teveel in een keer eet en je voedsel niet goed fijnkauwt. Snack ook niet de hele dag door, dit kan het honger- en verzadigingsmechanisme verstoren. Wacht minimaal twee of maximaal vier uur tussen twee eetmomenten om je lijf de tijd te gunnen om elke snack of maaltijd te verteren en eet een dessert pas minimaal een halfuur na de maaltijd.

Beweeg voldoende
Bij PDS is het erg belangrijk voldoende te bewegen, je darmen zitten als het ware de hele dag stil en geven door pijn of ongemak aan dat er actie nodig is om goed te functioneren. Bij beweging word de darm geprikkeld en blijft deze dus in beweging.

Stel toilet bezoek niet uit
Je lijf geeft niet voor niets aan wanneer je naar het toilet moet. Wanneer je de aandrang tot ontlasting negeert, kan de ontlasting hard en droog worden omdat de darmen doorgaan met water uit de ontlasting trekken. Hierdoor wordt het later nog moeilijker om naar het toilet te gaan en is er de kans dat er obstipatie ontstaat.

Slaap voldoende
Slapen is net zo belangrijk voor de gezondheid als voeding en beweging. Bij een tekort aan slaap raakt je lichaam in de war, is het minder sterk en eerder ziek. Je lichaam gaat in overlevingsstand in plaats van de leefstand. Bepaalde hormonen zorgen ervoor dat je meer trek hebt in (vet en suikerrijk) eten: dit levert een snelle energie boost op om het slaaptekort te compenseren, maar is niet goed voor de bloedsuikerspiegel die plots snel stijgt.

Rust en ontspanning
Voldoende rust en ontspanning in je dagelijks leven zorgen voor meer rust en ontspanning in je buik. Zorg elke dag voor minimaal een halfuur rust zonder beeldscherm: geen tv, computer of mobiel. Denk aan lezen, wandelen of een creatieve hobby.

Verminder stress
Pak stress aan, hierbij is gebleken dat dit effectief kan zijn bij PDS waardoor de klachten kunnen verminderen[/fusion_tab][/fusion_tabs][/one_full]